Brrrr waar is de zon
Blijf op de hoogte en volg Monique
19 Februari 2015 | Cuba, Havana
De volgende ochtend ontbeten waar we ons in eerste instantie hadden aangemeld. Dit hostal runt diverse kamers en verwijst zodoende door indien zij zelf vol zitten. Ontbijt en diner wordt wel door iedereen hier genuttigd.
Het is nog altijd somber weer, een vest, jas en lange broek zijn nog altijd nodig. En ik maar denken dat de zon altijd schijnt in Cuba.
Wederom een ommetje gemaakt naar het centrum waar bij bleek dat we de 1e avond al het "hele" centrum hadden gezien., we waren dus snel uitgekeken. We zijn langs de welbekende Malecon, de wandelboulevard van Havana, gaan lopen. Waarschijnlijk door het sombere weer is er geen kip te bekennen behalve dan die 2 domme toeristen. De golven slaan letterlijk over de boulevard heen. We gaan vandaag de tabaksfabriek bezoeken. Na een lange, lange wandeling (het bleek verhuisd te zijn?) bleek dat we niet naar binnen mochten omdat we geen ticket hadden. Die kon je alleen in hotel Inglaterra ( van de 1e mojito) kopen. Dus terug naar het centrum, kaartjes gekocht maar toen een taxi naar de fabriek genomen aangezien we al flink wat kilometers hadden gelopen.
In de fabriek worden we in welvaart tempo door de fabriek heen geloodst.
De medewerkers van de fabriek krijgen per persoon 4 sigaren (dag/week/maand) weet ik niet meer. Deze sigaren worden ook aan de toeristen verkocht door de tourleiders, zodoende hebben wij allebei onze eerste sigaren. Jammer genoeg mochten er geen foto's in de fabriek gemaakt worden. Ze zitten allen aan rijen met tafels en draaien de hele dag door sigaren.
Na de fabriek zijn we naar het museum van de rum gegaan. Ook hier gaat alles in sneltreinvaart maar mogen we wel foto's maken. Er bestaat een fles rum van 1700 euro, die ligt ... jaren te rijpen volgens de tourleiders. Deze flessen worden vooral gekocht door Japanners, Russen en Chinezen.
We besluiten om de volgende dag de bus te pakken naar Vinales.
We hebben nog steeds geen goed gevoel bij Havana. Het is heel treurig om te zien hoe de stad/gebouwen in Havana er uitzien. Vervallen, hele stukken muur ontbreken van gebouwen, de verf is al helemaal niet meer te zien. En dan te bedenken dat er eigenlijk heel veel moois te zien zou kunnen zijn, je moet er eigenlijk doorheen kunnen kijken om een idee te krijgen hoe de stad ooit was.
Toch nog op het laatst een salsaschool gespot. Met de leraar afgesproken dat we op de terugweg, over 3 weken, langskomen en dat hij de hele hele avond met ons zal dansen
Het is nog altijd somber weer, een vest, jas en lange broek zijn nog altijd nodig. En ik maar denken dat de zon altijd schijnt in Cuba.
Wederom een ommetje gemaakt naar het centrum waar bij bleek dat we de 1e avond al het "hele" centrum hadden gezien., we waren dus snel uitgekeken. We zijn langs de welbekende Malecon, de wandelboulevard van Havana, gaan lopen. Waarschijnlijk door het sombere weer is er geen kip te bekennen behalve dan die 2 domme toeristen. De golven slaan letterlijk over de boulevard heen. We gaan vandaag de tabaksfabriek bezoeken. Na een lange, lange wandeling (het bleek verhuisd te zijn?) bleek dat we niet naar binnen mochten omdat we geen ticket hadden. Die kon je alleen in hotel Inglaterra ( van de 1e mojito) kopen. Dus terug naar het centrum, kaartjes gekocht maar toen een taxi naar de fabriek genomen aangezien we al flink wat kilometers hadden gelopen.
In de fabriek worden we in welvaart tempo door de fabriek heen geloodst.
De medewerkers van de fabriek krijgen per persoon 4 sigaren (dag/week/maand) weet ik niet meer. Deze sigaren worden ook aan de toeristen verkocht door de tourleiders, zodoende hebben wij allebei onze eerste sigaren. Jammer genoeg mochten er geen foto's in de fabriek gemaakt worden. Ze zitten allen aan rijen met tafels en draaien de hele dag door sigaren.
Na de fabriek zijn we naar het museum van de rum gegaan. Ook hier gaat alles in sneltreinvaart maar mogen we wel foto's maken. Er bestaat een fles rum van 1700 euro, die ligt ... jaren te rijpen volgens de tourleiders. Deze flessen worden vooral gekocht door Japanners, Russen en Chinezen.
We besluiten om de volgende dag de bus te pakken naar Vinales.
We hebben nog steeds geen goed gevoel bij Havana. Het is heel treurig om te zien hoe de stad/gebouwen in Havana er uitzien. Vervallen, hele stukken muur ontbreken van gebouwen, de verf is al helemaal niet meer te zien. En dan te bedenken dat er eigenlijk heel veel moois te zien zou kunnen zijn, je moet er eigenlijk doorheen kunnen kijken om een idee te krijgen hoe de stad ooit was.
Toch nog op het laatst een salsaschool gespot. Met de leraar afgesproken dat we op de terugweg, over 3 weken, langskomen en dat hij de hele hele avond met ons zal dansen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
